Bir annenin en zor seçimi

                    
 
ABONE OL

Göz­yaş­la­rı için­de din­le­dim, göz­yaş­la­rı için­de an­lat­tı ama da­ha hi­ka­ye­si­nin ba­şın­da “Ne olur bu hi­ka­ye­yi din­ler­ken ağ­la­ma­yı­n” de­di.

33 ya­şın­da gen­ce­cik bir ka­dın Nu­ray Aze­ri. Göz­le­ri­nin içi par­lı­yor, bir yan­dan da el­le­ri sü­rek­li kar­nın­da be­be­ği­ni se­vi­yor. “Ba­na kim­se­nin acı­ma­sı­nı, be­be­ğim için kim­se­nin üzül­me­si­ni is­te­mi­yo­rum. Biz bir sı­nav­dan ge­çi­yo­ruz ve bu sı­na­vın her­kes için bir ör­nek ol­ma­sı­nı is­ti­yo­rum. Hep­si bu.”

Nu­ray 6 ay­lık ha­mi­le, bir kı­zı ola­cak, mut­lu bir yu­va­sı var eşi Se­yi­t’­le. Oğul­la­rı Çı­nar da 3.5 ya­şın­da. Ama asıl hi­ka­ye Nu­ra­y’­ın 2’n­ci ço­cu­ğu­na ha­mi­le kal­ma­sıy­la baş­lı­yor. Çün­kü Nu­ray ha­mi­le­li­ği­nin 2’n­ci ayın­da me­me kan­se­ri ol­du­ğu­nu öğ­re­ni­yor.

“Ya be­be­ğin, ya ge­le­ce­ği­n” di­yor­lar. Nu­ray şim­di­ler­de in­ter­net­te ‘1 Has­ta­lık 3 Me­le­k’ adıy­la kur­du­ğu blo­gun­da hem has­ta­lı­ğı­nı hem de adı­nı ‘Ha­ya­t’ ko­ya­ca­ğı kü­çük me­le­ği­ni an­la­tı­yor. Bu­luş­tum Nu­ra­y’­la, omuz­la­rın­da­ki saç­la­rı­nı kı­sa­cık kes­tir­miş­ti, “Dö­kül­me­le­ri­ni bek­li­yo­ru­m” di­ye­rek an­lat­ma­ya baş­la­dı.

So­nu­cu giz­le­di­ler

 Ha­di an­lat ne­ler ol­du? Na­sıl ol­du?

Eşim­le bir­lik­te dok­to­ra git­ti­ği­miz­de 7 haf­ta­lık bir be­be­ğin ha­be­ri­ni al­dık. Kız ol­du­ğu­nu du­yun­ca ai­le­de ay­rı bir se­vinç ya­şan­dı. O gün­ler­de be­nim eli­me göğ­süm­de var­la yok ara­sı bir kit­le ta­kıl­dı. Ru­tin kon­tro­lü­me git­ti­ğim­de dok­to­ru­ma “Be­nim göğ­süm­de bir­şey var, ba­kar mı­sı­nı­z” de­dim. Dok­to­rum, ha­mi­le­ler­de sık­ça gö­rü­len kit­le­ler­den bi­ri ol­du­ğu­nu dü­şün­dü. Da­ha son­ra ta­nı­dı­ğı­mız bir cer­ra­ha kon­tro­le git­tim ve yap­tır­dı­ğım ul­tra­son so­nu­cun­da acil bi­yop­si yap­tı­lar.

So­nu­cu na­sıl öğ­ren­din?

2 gün son­ra eşi­me so­nu­cun po­zi­tif ol­du­ğu­nu bil­dir­miş­ler. Has­ta­ne­de­ki her­kes de ağız bir­li­ği yap­mış, ben­den ger­çe­ği giz­le­di­ler.

Hiç kuş­ku­lan­ma­dın mı?

Na­sıl kuş­ku­la­na­bi­li­rim, 33 ya­şın­da­yım. 1.5 yıl ön­ce­si­ne ka­dar oğ­lu­mu em­zi­ri­yor­dum, ne iç­kim var ne si­ga­ram. Ai­lem­de de bir ta­ne bi­le kan­ser va­ka­sı yok. Bu has­ta­lı­ğın bu­la­ca­ğı en son in­san­lar­dan bi­riy­dim, her şey­den ön­ce ha­mi­ley­dim.

Ger­çe­ği na­sıl öğ­ren­din?

Bir­kaç gün son­ra eşim, “Dok­to­ra gi­de­li­m” de­di. O an bir şey­le­rin ters git­ti­ği­ni an­la­dım. Dok­to­rum be­ni kar­şı­sı­na al­dı, “Nu­ray ha­mi­le­sin, güç­lü ol­ma­lı­sın ama ne ya­zık ki me­men­de kit­le var ve o kit­le kö­tü huy­lu­” de­di.

Bu­nu du­yun­ca ne yap­tın?

“Ta­ma­m” de­dim, ne ola­cak­sa ol­sun. Za­ten on­lar her­şe­yi ha­zır­la­mış­lar, ame­li­yat gü­nü­nü bi­le al­mış­lar. Asıl be­ni yı­kan bun­dan son­ra yap­tık­la­rı ko­nuş­ma ol­du.

Ne söy­le­di­ler sa­na ?

“Me­me­de­ki kit­le kol­tuk al­tın­da bu­lu­nan lenf­le­re çok ya­kın. Has­ta­lık hız­la iler­le­ye­rek ora­ya da sıç­ra­ya­bi­lir. Bir ilaç kul­la­na­rak ris­ki kon­trol et­me­li­yiz. Yal­nız ila­cın kar­nın­da­ki be­be­ğe et­ki­si ne olur bi­le­mi­yo­ruz ya­ni be­bek ok­si­jen­siz ka­la­bi­lir. Nu­ray ter­ci­hi­ni ya­p” de­di­ler.

Pe­ki baş­ka bir çö­züm yo­lu yok muy­du?

Ben de ay­nı şe­yi sor­dum, ila­cı kul­lan­ma­dan di­rekt bü­tün lenf­le­ri te­miz­le­me im­ka­nı da var ama o za­man da sağ ko­lu­mu kul­la­na­ma­ma ris­kim var­dı.

Ne yap­tın? Eşin de ya­nın­day­dı ne­ler ko­nuş­tu­nuz?

Ka­pı­ya çık­tı­ğı­mız­da iki­miz de don­muş gi­biy­dik. Bü­tün gü­cü­mü top­la­dım ve “Al­lah bu be­be­ği ba­na has­ta­lı­ğı ha­ber ver­sin di­ye yol­la­dı. Ama oğ­lum Çı­nar için sağ­lık­lı ol­mak zo­run­da­yı­m” de­dim ve be­be­ğim­den vaz­geç­tim. Tek­me­le­ri­ni ye­ni his­se­di­yor­dum. Çı­nar için kar­nım­da­ki be­be­ği fe­da ede­cek­tim.

Tüy­le­rim di­ken di­ken ol­du, pe­ki ya son­ra?

Eşi­ni bir­kaç ay ön­ce lenf kan­se­rin­den kay­be­den di­rek­tö­rüm be­ni bir on­ko­lo­ğa yön­len­dir­di. Durumum nedeniyle bü­tün has­ta­ne he­ye­ti top­lan­dı. Lenf­ler için bir kez da­ha bi­yop­si ya­pıl­dı. So­nuç bi­zi bir kez da­ha yık­tı, kan­ser lenf­le­re de sıç­ra­mış­tı.

Pe­ki ya be­bek… O ne ya­pı­yor­du?

Be­be­ği­min kon­trol haf­ta­sı gel­di. Onu al­dır­ma­yı dü­şü­nür­ken bebeğimi gör­me­ye da­ya­na­maz­dım. Ama “Ü­ze­ri­me dü­şe­ni yap­ma­lı­yı­m” diyerek doktora gittim.

Dok­tor­la­ra şok!

Ne­ler his­set­tin onu gör­dü­ğün­de?

Bak­ma­mak için zor tut­tum ken­di­mi ama ya­pa­ma­dım. O mi­ni­cik ayak­la­rı­nı gör­düm. Ço­cu­ğum­dan vaz­geç­mek zo­run­da kal­dı­ğım dö­nem mah­vet­ti be­ni, has­ta­lık bu ka­dar yık­ma­dı. An­ne­li­ğim­den de ken­dim­den de utan­dım. Ka­ra­rı­mı ver­dim, ne olur­sa ol­sun bu be­be­ği do­ğu­ra­cak­tım.

Ka­ra­rı­nı açık­la­dı­ğın­da dok­tor­lar ne yap­tı?

Şok ol­du­lar. Ken­di­mi ve be­be­ği­mi ön­ce Al­la­h’­a son­ra dok­tor­la­ra ema­net et­tim ve ame­li­ya­ta gir­dik. Kol­tuk al­tım­da­ki bü­tün lenf­le­ri ve göğ­süm­de­ki kis­ti te­miz­le­di­ler. Nor­mal­de 3 sa­at sü­ren ame­li­yat du­ru­mum yü­zün­den 1 sa­at­te ta­mam­lan­dı. Be­be­ği ris­ke at­ma­mak için ne ge­re­ki­yor­sa yap­tı­lar.

Pe­ki ya şim­di?

Şim­di iki haf­ta­da bir ke­mo­te­ra­pi­ye gi­ri­yo­rum. Bi­raz yo­ru­yor be­ni ama ol­sun. Ya­şa­dı­ğım hiç­bir şe­ye üzül­mü­yo­rum çün­kü her ­şe­yin bir se­be­bi ol­du­ğu­na ina­nı­yo­rum. Kim­se ba­na acı­ma­sın. Ya­şa­dı­ğım şey bir ör­nek ol­sun, in­san­la­rın kan­se­ri er­ken ta­nı­ma­sı­nı is­ti­yo­rum.

Do­ğum ne za­man ?

Bil­mi­yo­rum. Dok­tor­lar, “Her an do­ğa­bi­lir, ha­zır­lık­lı ol” di­yor. Ço­cuk oda­sı bi­le yap­ma­dık da­ha, do­ğa­na ka­dar hiç­bir şey de al­ma­ya­ca­ğım. He­le bir sağ­lık­lı doğ­sun, alı­rım her ­şe­yi­ni. Ön­ce yü­zü­nü gö­re­yim, bir sa­rı­la­yım da ge­ri­si ko­lay. Za­ten son­ra­sın­da da bir kür da­ha ke­mo­te­ra­pi te­da­vi­si gö­re­ce­ğim. Son­ra da rad­yo­te­ra­pim var. O da zor, bi­li­yor­su­nuz rad­yo­te­ra­pi alın­ca ço­cuk­la­ra yak­laş­ma­mak ge­re­ki­yor. Na­sıl ola­cak dü­şü­ne­mi­yo­rum. Ama bu ka­dar yo­lu ka­tet­tik bun­dan son­ra­sı­nı da ede­riz.

   

Hakkında habibe

Merhabalar YurtTube.com İnternet sitesini kurmamdaki amaç adında da anlaşılacağı üzere yurtçuların yeri,Yurtçuların alanı yani sizin yeriniz burada Yurtlarda yaşanan sorunlar ve personel sorunları dile getirilmekte personelin çalışmalarını kolaylaştırmak amacıyla çeşitli uygulamalar hazırlanmakta, personel görevde yükselme sınavına ilişkin testler,denemeler sunulmaktadır.

Bu habere de bakabilirisiniz

2013’te en çok tercih edilen isimler

Türkiye'de çocuk nüfusun, toplam nüfus içindeki payı giderek azalıyor. Çocuk nüfusun, toplam nüfusa oranı 2013 sonu itibarıyla yüzde 30'un altına indi. İstatistiklere göre en çok tercih edilen isimler de belli oldu.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir