çalışan öğrenci
çalışan öğrenci

Nöbetçi Memur

                    
 
ABONE OL

Nöbetçi Memur

Yurt kayıt işlemleri tüm hızıyla devam ederken öğrencilerden çok veliler heyecanlıydılar. Kayıt evraklarını öğrencilerin yerine babaları dolduruyor, kayıt sırasına veliler giriyor hatta öğrencilerin sorması gereken soruları bile veliler soruyordu, bir veli Yönetim Memurunun yanına gelerek usulca:

—Veli: Şeyy benim çocuk çok içine kapanıktır, fazla konuşmaz, yurtta kavga filan olmuyor değimli?  Döverler filan.

—Y.Memuru: Yok amca korkma bişey olmaz 24 saat güvenlik görevlileri var ayrıca bizde başlarında 24 saat nöbet tutuyoruz.

—Veli: Her gün burdamısınız?

—Y.Memuru: Evet her gün bir arkadaş Yurtta kalıyor Nöbet tutuyoruz.

—Veli: Ne yapıyorsunuz? Öğrencilerin üstleri açılınca üstlerini mi örtüyorsunuz?

—Y.Memuru: Yok öyle değil.

—Öğrencilerin bir sorunu olursa onları çözüyoruz.

—Hasta olan öğrenciyi Hastaneye gönderiyoruz.

—Odaları kontrol ediyoruz kavga gürültü olmasın diye

—Her gece yoklama alıyoruz öğrenci Yurtta mı diye

—Çalışanları kontrol ediyoruz görevlerini düzgün yapıyorlar mı diye

—Öğrencilere sıcak su düzgün veriliyor mu?

—Kalorifer düzgün yakılıyor mu? Gibi her gün rapor yazıyoruz. Siz rahat olun oğlunuza bir şey olursa bizi bulsun.

—Veli: Tamam, sağ olun biraz rahatladım.

—Y.Memuru: Endişelenmeyiniz, bir şey olmaz yakında alışır arkadaşlarına.

O gün akşam olur öğrenciler imzalarını atarlar odalarına çekilirler ama koridorda hareketlilik hala devem etmektedir. Banyoya gidenler, diş fırçalamaya gidenler, birleriyle sohbet edenler acayip bir uğultu vardır. Nöbetçi Memur koridorun başında görünür yeni kayıtlı öğrenciler korkarak susarlar, eski öğrenciler ise işi pişkinliğe vurarak:

—OOO hocam hoş geldin. Nasılsın?

—N.Memur: Teşekkür ederim arkadaşlar iyiyim. Çok gürültü var herkes odasına geçsin.

—Öğrenci: Hadi arkadaşlarrr herkes odasınaaaa koridorda kimse kalmasınnnnnn.

Bu sesi duyan odadaki öğrencilerde ne oluyor diye koridora çıkar.

—N.Memur: Dur bağırma.

—Öğrenci: Yardım ediyorum hocam.

—N.Memur: Bu nasıl yardım bağırarak yardım mı olur herkesi rahatsız ediyorsun.

—Öğrenci: Tamam hocam ya size iyilikte yaranmıyor.

—N.Memur: Sen iyilik yapmak istiyorsan doğruca odana git.

N.Memur odaları tek dolaşır hal hatır sorar yeni öğrencilere bir şey olması halinde kendisini bulmasını söyler ve odasına çekilir. Günün yorgunluğunun verdiği ağırlıkla uykuya daldığı bir sırada hızlıca kapısı çalar.

—Hocammm!

N.Memur Bir şey oldu endişesiyle hızlıca yatağından fırlar ve kapıyı açar.

—N.Memur: Buyur oğlum bişey mi var?

—Öğrenci: Hastaneye gitmem lazım.

—N.Memur: Tamam gönderelim. Hasta kim?

—Öğrenci: Benim.

—N.Memur: Senmi? Neyin var oğlum? Sağlam duruyorsun.

—Öğrenci: Sivilcem patladı hocam hastaneye gitmem lazım.

—N.Memur: Oğlum dalgamı geçiyon benimle? Hiç sivilce patladı diye hastaneye mi gidilir?

—Öğrenci: Sizin için önemli olmaya bilir ama benim için çok önemli hocam. Ya iz kalırsa.

N.Memur: Kurcalama bişey olmaz git yat yerine.

   

Hakkında Emre Ceylan

Amacım okuyucuları güldürmek, güldürürken düşündürmek, düşündürürken bilgilendirmektir.Faydalı olabiliyor isem ne mutlu

Bu habere de bakabilirisiniz

Ya hayır söyle, yada sus

Bu gün Allah için ne yaptın?

Bu gün Allah için ne yaptın? “Asırlar öncesinden gelen bir haberi çerçevelere bezeyip en yükseğe …

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir