Toprak bir gün aynaya dedi ki:
“Ey ayna…! İmreniyorum sana…!
Çünkü kim sana baksa, kendini görür;
bana bakanlar ise,sadece beni görür…!”
Ayna toprağa şöyle cevap verdi:
…
“Ey kara toprak,ne beyhude bir dert ile dertlenmişsin…
Bilmiyor musun?.Ben bana bakanların bugününü gösteririm…
Oysa sen, sana bakanların yarınından haber verirsin….
Bu cevap, toprağın beğenisine gitse de,tekrar dedi:
“Belli ki içimi rahatlatmak içindir sözlerin…
“Belli ki içimi rahatlatmak içindir sözlerin…
Söyler misin bana, sana bakanlar, hiç dönüp bakar mı bana?”
Ve ayna toprağa acı bir gülümseyişle şunları söyledi:
“Merak etme…! Bana bakacak yüzü kalmayanların gözü, hep sana döner…!
